Ci su’ cetti
jorna cchiù chini ‘i pinseri,
‘a testa macina,
vota e furria,
nun vaddi o’
dumani e pensi a lu ieri.
A cu’ stai
pinsannu?
A cu’ cchiu nun
torna,
a chiddu chi
visti scurriri li tò jorna,
chi ti tinia li
manu, chi ti desi a’ manciari,
n’zignannuti la
vita:
caminari,
crisciri e studiari.
Me’ patri, to’
patri, li patri i tutti,
i’ papà “ chi
oggi è a’ so’ festa:
picchì
sunnu...motti!
‘U senti
luntanu, no’ poi cchiù vidìri
e inveci è
vicinu, e si fa sintìri.
Si si’
cunfunnutu, si sì sbarruvatu
e ‘u cori nun
avi paci,
basta chi n’ta
li ricchi ritonna la so’ vuci,
nà so’ parola, e
iddu avanti ti cunnuci!
Un patri è ‘na
culonna, ‘na suletta, un pavimentu,
chi dicu, ‘na
casa sana,
‘ddubbata d’ogni
cosa
ch’i figghi e la
so’ sposa.
Pi tutta la
famigghia, un duci era ‘u papà,
iddu la panna e ‘a
mammà lu babà,
nui tutti,
attornu a iddi,
pipareddi, pasti
e n’zuddi,
su’ i figghi e ‘i
niputeddi.
E quannu all’impruvvisu
c’iarriva la chiamata,
di lu so
Principali,...senza n’avvisu, ‘na telefunata,
o peggiu, ‘i
sufferenza...supputtata cu’ pacenza,
eccu chi cu’
Signuri s’instaura ‘a cunfidenza:
“chi voi di mia
Signuri Iddiu?
Me matri tant’anni
arreti mi parturiu
e io vulissi
ristari n’autra picca n’ta ‘sta terra,
ma si pi Tia la
me’ “guerra” cca’ finiu,
Ti vegnu
appressu Patruni miu
ma vadda e
pruteggi cu ccà resta
e pottimi in
Paradisu a fari festa!