POESIA
Un toccu di campani
di Lillo Centorrino

Un toccu di campani si scuta di la chiesa, un toccu di duluri n’ta sta iurnata vintusa!
Patri, maritu, ziu.... certu un parenti, si leva, si nni và di tutta la sò genti!
Sap’iddu unn’è chi arriva n’chianannu p’ì scaluni chi portunu ddà supra, aunni sta ‘u Patruni...
Magari è ancora ccà ammenzu a nui, ni vadda e ni cuntempla n’ta tuttu ‘stu via vai.
Abbracci, lacrimi e duluri, si, iddu si n’annau... ni resta lu so’ amuri chi mai ni lesinau!
Quannu ‘u Signuri chiama nun si pò rinunciari: pripara li valigi, n’u bellu vistiteddu, sistemiti la chioma.
|